بررسی تاثیر مداخلات کاردرمانی بر مهارتهای ادراک بینایی کودکان با اختلال یادگیری مقطع ابتدایی شهر اصفهان

هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مداخلات کاردرمانی بر بهبود مهارتهای دیداری-ادراکی افراد با اختلال یادگیری بود. این مطالعه تجربی بر روی 25 نفر از افراد پایه دوم ، سوم و چهارم با اختلال یادگیری که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده بودند ، انجام شد . پس از تخصیص شرکت کنندگان با استفاده از روش بلوک های تصادفی به دو گروه مداخله (14 نفره) و مقایسه (11 نفره) ، افراد گروه مداخله طی 16 جلسه به انجام فعالیت کاردرمانی به صورت منظم پرداختند . شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله به وسیله نسخه تجدید نظر شده آزمون مهارتهای دیداری-درکی(tvps-r) آزموده شدند . تحلیل آماری تفاوتها با استفاده از آزمونهای کلموگروف-اسمیرونوف، تی مستقل، تی زوجی و کای اسکوئر انجام شد . تفاوت معناداری میان نمرات گروه مداخله ، قبل و بعد از انجام مداخلات کاردرمانی وجود داشت (001/0p<) ولی در گروه مقایسه این تفاوت معنادار نبود (253/0=p) . همچنین تفاوت میان نمرات دو گروه ، بعد از انجام مداخله معنادار بود (001/0p<) . انجام مداخلات کاردرمانی باعث رشد مهارتهای دیداری-ادراکی افراد با اختلال یادگیری می شود و این می تواند به معنای لزوم برنامه ریزی مداخلات کاردرمانی زودهنگام برای کودکان با اختلال یادگیری و آموزش والدین ایشان در این زمینه باشد .